"Leon,
Excuus, vergeten een dagafspraak in de agenda te plaatsen. Ben die dag reeds bezet.
De week erop een vrijwel lege agenda. Zou dat schikken?"
Zo klonk een mailbericht vorige week, dat me uiteindelijk de zet gaf voor dit bericht.
Bij deze ondernemer, bij mezelf, bij een aantal collega's speelt vaak of af en toe dit thema: "moet ik eerst rust en structuur bij mezelf organiseren voordat ik andere innovatietrajecten kan starten ?" of "Is onrust en chaos voor mij een gegeven (en mijn kracht) en concentreer ik me op puur op de inhoud van het innovatietraject ?". Ik krijg een steeds grotere overtuiging dat eerst inzoomen op de persoon een veel groter effect kan hebben.
Vorige week tijdens mijn deelname aan de cursus "Eerstelijns coaching voor ondernemers" kwam het ook aan bod. Met een ondernemer kun je heel lang in gesprek zijn over het bedrijf: "de markt is slecht, de mensen luisteren niet, medewerkers moeten aan competentieontwikkeling gaan doen, enz". Zo'n gesprek kan lang duren als de ondernemer zich figuurlijk buiten het bedrijf plaatst. Het gesprek kan ineens een interessante wending krijgen op het moment dat je als adviseur vraagt naar het effect van zijn rol in het bedrijf; de ondernemer als centrum van wat er (bewust en onbewust) in het bedrijf gebeurt. Je verplaatst dus het onderwerp van samen praten over die derde (het bedrijf) naar het onderwerp jouw persoonlijke rol in dat bedrijf. Het gesprek wordt dan veel directer en spannender omdat je dan veel dichter bij de persoon zelf komt.
Als adviseur kan dit verplaatsen van onderwerp ook boeiend zijn. Collega adviseur kunnen met elkaar lang praten over die ondernemer (hij luistert niet, hij heeft geen interesse, enz.). De wending komt als je wordt gevraagd: "wat heb jij gedaan om hem wel te laten luisteren, wat was het effect daarvan en hoe kwam dat dan .....?".
Ik daag jou als bloglezer en mezelf uit deze wending iedere dag minimaal één keer te organiseren ....!
