Ik ga mij nu op glad ijs begeven. Ik ga over een onderwerp schrijven waar ik eigenlijk niets van af weet. Het enige dat ik weet is dat vrouwelijk ondernemerschap anders is. Anders dan mannelijk ondernemerschap.....
Enkele weken geleden had ik een adviesgesprek met een vrouwelijke ondernemer. Al bij het begin van dit gesprek gaf ik aan met de gedachte te hebben gespeeld om een vrouwelijke Syntens-collega uit nodigen. Dit vanwege het feit dat ik tijdens adviesgesprekken verschillen ervaar, die ik niet altijd een plek kan geven. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Ze gaf aan het opvallend te vinden dat ik verschillen ervaarde en ze was eigenlijk wel blij met de erkenning die ik uitsprak. Meteen kreeg ik twee voorbeelden te horen van vrouwelijke ondernemers die haar inspireerden en die ik (nog) niet kende: Marlies Dekkers en Martha Stewart.
Als verwachting van het gesprek werd uitgesproken dat ze duidelijkheid wilde over de vraag of ze licenties over haar product uit wilde geven, ja of nee. In het kader van verwachtingmanagement gaf ik aan dat ik niet verwachtte dat dit resultaat er ook zou komen aan het eind van ons gesprek, maar dat we wel vanuit verschillende invalshoeken naar deze vraag zouden kijken.
Na een inspirerend gesprek over en weer hebben we aan het einde het gesprek geevalueerd. Daarbij gaf ik aan dat het me wel energie had gekost, maar dat ik niet aan kon geven waardoor. Deze feed-back verraste haar wel, tegelijkertijd gaf ze aan ook wel te beseffen dat ze een GROTE vraag op tafel had gelegd.
Als ik over dit gesprek nadenk en de titel van dit artikel er naast zet; wat valt me dan op en welke hypothesen kan ik formuleren ?
Ieder mag hier op reageren:
- mannelijke ondernemers willen vragen, vrouwelijke ondernemers willen antwoorden.
- mannelijke ondernemers gaan voor hun doel, bij vrouwelijke ondernemers moet het proces er naar toe goed (zo niet perfect) verlopen.
- mannelijke ondernemers ontwikkelen hele andere businessconcepten dan vrouwelijke ondernemers omdat beiden uitgaan van hele andere behoeftes die ze zien en ervaren.
- bedrijf of bedrijfje ?
- mannelijke ondernemers kunnen erg (weg)dromen, vrouwelijke ondernemers zijn eerder nuchter en realistisch.
2 opmerkingen:
Dat mag je glad ijs noemen ja!
Ik ben ondernemer, getrouwd met een vrouwelijke ondernemer en ja: haar ondernemerschap is erg verschillend van het mijne.
Maar mijn neiging zou zijn dat verschil eerder uit een groot karakterverschil te ervaren dan uit het man-vrouwverschil.
In ieder geval staat de uitspraak 'mannelijke ondernemers willen vragen, vrouwelijke ondernemers willen antwoorden' diametraal tegenover mijn ervaringswereld...
Interessant is dit overzicht van onderzoeksgegevens naar vrouwelijke ondernemers; weliswaar in UK, maar het lijkt me dat veel ook van toepassing is in NL.
http://www.womensenterprise.co.uk/stats_wetf.asp
Als je overigens met de uitspraak 'bedrijf of bedrijfje' bedoelt wat ik denk dat je bedoelt zou ik echt nog een paar gesprekken aanknopen met vrouwelijke ondernemers! ;-)
Hoi Leon,
Hierbij geef ik je graag mijn feedback. Ik moest even nadenken wat het precies was dat me een dubbel gevoel gaf aan je artikel en dat is het volgende.
De bril waardoor jij naar mij kijkt, heeft niets met mijn ondernemerschap te maken. Mannen DENKEN dat vrouwen antwoorden willen en dat ZIJ die moeten geven.
Ik heb echter nog nooit om een antwoord gevraagd, omdat ik die namelijk zelf formuleer. Ik vraag ZINNIGE INPUT en ik ben bereid om mijn gehele bedrijfsvoering met ALLE ins en outs op tafel te leggen om te bewerkstelligen dat ik zoveel mogelijk bruikbare input krijg. Die kwetsbaarheid die ik daarin BEWUST inzet, vatten mannen BIJNA ALTIJD verkeerd op.
Dat ligt niet aan mij, aan mijn vrouwelijk ondernemerschap, maar dat ligt aan de ROL die een man WIL spelen.
In mijn werk zou het vaak makkelijker zijn om een mannelijke rol aan te nemen. Dat wil zeggen: geen open vragen op tafel leggen, maar met stelligheid iets aanvoeren tot het wordt tegengesproken. Ik heb echter de bewuste keuze gemaakt, dat ik vrouwelijk ondemer ben en mij ook als zodanig gedraag. Ik voel haarscherp aan wie moeite heeft met mijn vrouwelijke insteek en ik laat die mensen voor wat ze zijn. Daar doe ik liever geen zaken mee. (overigens behoor jij hier niet toe, omdat je je openstelt en de vraag naar m/v - verschillen voor jezelf formuleert).
Bedrijf / bedrijfje ?
Het belangrijkste verschil tussen mannen en vrouwen als ondernemer vind ik, als vrouw, dat mannen zichzelf zo 'opbollen'. Ze maken hun bedrijf vaak veel groter dan dat het is. "Doe toch allemaal wat normaler, denk ik vaak bij netwerkbijeenkomsten". Maar dat is waarschijnlijk mijn vrouwelijke bril.
Ik ben inmiddels een stap verder gekomen op de ladder van man-vrouw verschillen. Ik heb leren waarderen dat ik je over een weer veel van elkaar kunt leren. Dit geef ik vaak aan het begin van het gesprek aan, zodat in ieder geval de waardering voor de man duidelijk is.
Van mannen heb ik geleerd dat het inderdaad belangrijk is om trots te zijn op wat je hebt bereikt. In plaats van wat ik vroeger 'opbollen' noemde, heb ik mezelf nu aangeleerd om mijn mijlpalen ook met trots te vertellen. Ook over dingen die ik anders als 'onbelangrijk' af zou doen. Want vrouwen zijn - denk ik - kritischer op zichzelf en vinden meer 'niet vermeldenswaardig'.
Tegelijkertijd heb ik de vraag leren stellen: "wat heb jij van mij geleerd?" en daar krijg ik hele verrassende antwoorden op. Zelfs als het even stil wordt, en ik een man zie kijken met de blik van : daar heb ik nog nooit over nagedacht - is dat een verrassend antwoord.
Als je wilt, kun je dit dit als reactie onder je weblog toevoegen. Het is een stap in het begrijpen van man-vrouw verschillen, waarna je het in je werk effectief kunt inzetten.
Een andere stap die je zou kunnen zetten is nagaan hoe het komt dat je de genoemde vrouwelijke ondernemers niet kent. Is dat vanwege het onderwerp van hun business?
Ik waardeer het dat je er een artikel over schreef.
groet, S.
Een reactie posten