Mede-auteur: Tjwan Tan, Syntens
Daar waar Nederland uitstekend de vierde plaats bekleed op het gebied van technologie en het ontwikkelen van kennis, blijven we daar duidelijk bij achter als het aankomt op innovatievermogen oftewel het toepassen van die enorme hoeveelheid kennis. **
Over valorisatie hebben wij de volgende feiten verzameld en een visie ontwikkeld:
• Valorisatie wordt over het algemeen slecht begrepen in Nederland. Dit blijkt o.a. uit de lezing van Prof. Clemens van Blitterswijk tijdens de presentatie van Life Sciences en Gezondheid, Leiden. In deze lezing werden data gegeven waaruit bleek dat Nederlandse onderzoekers excellent scoorden op hun wetenschappelijke publicaties (90%) maar dat de valorisatie van deze kennis schrikbarend achter bleef (5%).
• Het begrip valorisatie leidt al enige jaren tot gefrustreerde uitingen. Dit valt af te leiden uit het al enige jaren bestaande discussie op het forum van Higher Level: “Wat een rotwoord voor zo'n mooi initiatief” en “rot op met je Valorisatie, ik wil het woord nooit meer horen”
• Op 15 maart 2007 werd als sluitstuk van een van de actielijnen van het Innovatieplatform het symposium ‘De kunst van verzilveren’gegeven”. Ondanks dat er veel verschillende partijen waren betrokken bij dit actiepunt moeten we helaas constateren dat er geen echt duidelijke lijn valt te constateren in de aanpak van het probleem. Valorisatie is lastig, misschien moeten we wel constateren dat valorisatie lastig is voor ons Nederlanders.
In onze visie hangt valorisatie dus als een soort molensteen om ons kenniseconomie nekje omdat we er op dit moment relatief slecht in scoren. Aan de hand van onze dagelijkse en persoonlijke gesprekken die wij met Nederlandse ondernemers voeren, hebben wij echter het geloof dat Nederland op het gebied van valorisatie economisch én cultureel veel kan winnen. Maar het lukt niet zo goed en waarom is dat?
Wat is het probleem nu precies, wat is de oorzaak, hoe kan het probleem opgelost worden. En, vragen wij ons af, hoe kan het dat nabijgelegen landen als Finland en Denemarken veel beter in staat zijn om kennis te kapitaliseren?
Wat is een mogelijke oorzaak van het probleem met valorisatie?
• Ten eerste blijkt het begrip valorisatie weinig betekenis te hebben bij een groot deel van de Nederlandse bevolking. Bovendien heeft Tjwan een kleine steekproef onder Syntens-collega’s gehouden over het begrip valorisatie. Deze uitkomst en de genoemde discussie op het Higher Level bevestigen de verwarrende betekenis van “valorisatie”. Het begrip blijkt overigens veel gebruikt te worden in Vlaanderen. Onderaan dit artikel hebben we een aantal verschillende definities van valorisatie op een rijtje gezet.
• De oorzaak van het feit dat Nederland slecht scoort op het gebied van valorisatie zou gevonden kunnen gevonden worden in de factor cultuur. Wel veel meters maken, duwen en trekken, het calvinistische arbeidsethos maar aan het eind van de dag niet structureel veel verder komen. Bekend is ook dat je een cultuur niet zo snel verandert tenzij er een shockeffect optreedt…………..
• Het kan zijn dat de beleidsmakers er niet de vinger op kunnen leggen en dus grote moeite hebben met het in gang zetten van iets waar ze geen ervaring dan wel verstand van hebben. Een leuke anekdote over het symposium (de kunst van het verzilveren) is terug te vinden op bovengenoemd forum: “Ik ben er geweest. Was best interessant, maar ik heb er geen ondernemer gezien. Volgens mij zijn het juist de ondernemers die de sleutel vormen tot succesvolle valorisatie (op de markt brengen) van publiek gefinancierde kennis.”
• Kennis is fantastisch en met Begrip kom je verder.
De relevantie van het probleem is dat onze nationale economie relatief achteruit gaat in relatie tot die van andere landen in de wereld. Want een groot deel van onze economische bronnen (lees hoeveelheden kennis en daarbij behorende infrastructuur) blijven onbenut en worden op langere termijn uitgehold in plaats van te worden doorontwikkeld.
De urgentie van verhogen van valorisatie wordt als hoog aangegeven door politici en beleidsmakers. Maar welke ondernemer of welke inwoner van Nederland voelt vandaag die urgentie?
Kunnen we urgentie creëren?
Nemen we genoegen met de houding: ”Volgens mij zijn we op de goede weg, maar duurt het gewoon wat langer bij ons”.
of
Kunnen we als natie dat gevoel van urgentie tastbaar maken en daarmee collectieve energie creëren en actie teweegbrengen? Vergelijk de sense of urgency van Finland 1987.
Laten we als Nederland dat crisismoment passief op ons afkomen en laten we ons daarmee overvallen (2010, 2015 of 2020?) of nemen we zelf de regie?
Welke persoon of personen staan op en nemen het leiderschap op zich? Welke volgers faciliteren die leider om hem te laten doen wat hij moet doen?
Hoe zou Nederland er uit zien als we exelleren in ondernemerschap van kennis, parallel aan ondernemerschap van handel in de Gouden Eeuw?
Het vraagt welhaast om een haptonomische benadering van het geheel, waarin zowel politici, bestuurders van universiteiten, ondernemers en medewerkers in bedrijven goed moeten kijken, denken en vooral ook invoelen hoe de magie van het ondernemen gebruikt kan worden om in Nederland die nieuwe maatschappelijke context te creëren. En daarmee weer de wereldzeeën te bevaren!
Actie
Wij roepen leiders en volgers op om op onze visie te reageren en vooral ook acties te initiëren richting realisatie van de nieuwe Gouden Eeuw.
Bijlage:
Verschillende definities die iets over valorisatie zeggen:
1. Valorisatie of technologietransfer is de terbeschikkingstelling van (intellectuele) eigendomsrechten op universitaire kennis door verkoop of, bij wijze van het verlenen van de toestemming tot het gebruik ervan, aan het bedrijfsleven.Op die manier wordt aan meestal private ondernemingen toegestaan deze kennis verder te ontwikkelen tot een product dat vervolgens wordt gecommercialiseerd, al dan niet door dezelfde partner. (J. Bakker)
2. De term « valorisatie » komt oorspronkelijk uit het Frans en is een begrip dat heden ruim verspreid en aanvaard is in Europese kringen van onderwijs en opleiding. Valorisatie betekent zowel de verspreiding, als het toetsen van de meest innoverende methoden en praktijken, die
voortvloeien uit opleidings- en onderwijsprojecten, alsmede de exploitatie en ontwikkeling daarvan binnen uiteenlopende contexten en omgevingen om ze vervolgens geleidelijk en duurzaam in te voeren in officiële en non-officiële systemen, in het bedrijfsleven, verenigingen of zelfs in individueel afgestemde opleidingen. (de officiële EU definitie)
3. Valorisatie is het door universiteiten ter beschikking stellen van academische kennis aan de maatschappij in het algemeen, en het bedrijfsleven in het bijzonder. De term wordt vooral in Vlaanderen gebruikt, en is in Nederland minder bekend.Er zijn veel manieren om kennis en onderzoeksresultaten te valoriseren. Vaak bevatten academische onderzoeksvoorstellen dan ook een valorisatieplan. Een mogelijkheid voor directe valorisatie is binnen het onderzoek samenwerken met niet-academische partners, zodat de resultaten direct ter beschikking van die partner komen. Ook kan ontwikkelde kennis via licenties ter beschikking van de industrie komen (Wikipedia).
4. Valorisatie is de term om het gebruik van kennis en het creëren van maatschappelijke waarde te bevorderen. (site EZ)
We willen er overigens aan toevoegen dat het valorisatieproces doet vermoeden dat het een eenrichtingsverkeer "van het ter beschikkingstellen" is, zo van gooi maar over de schutting komt wel goed.
Wij zouden valorisatie graag zien als:
5. Een proces waaruit een (sustainable) cultuur ontstaat waarin de betekenis van de (fundamentele) wetenschappelijke kennis zodanig wordt begrepen dat hieruit innovatieve en maatschappelijk relevante processen en producten ontstaan, hierbij spelen multidisciplinair inzicht, creativiteit en ondernemerschap (= lef) een essentiële rol.
6. Vermarkten
**
Op 31 oktober 2007 werd de laatste 'Global competitiveness report' besproken van het Wereld Economisch Forum en het wordt weer tijd voor een volgend rapport, waarin we de prestaties van Nederland op het gebied van wetenschap, kennisontwikkeling en het innovatievermogen kunnen volgen.
Zo zou de samenwerking tussen universiteiten en bedrijven hier te lande relatief slecht verlopen.
Op de totale 'Mondiale concurrentie index', gebaseerd op 12 criteria gemeten aan 131 landen, daalt Nederland dit jaar van plaats negen naar plaats tien. De Scandinavische landen Denemarken, Zweden en Finland behoren, achter de V.S. op plaats één, mondiaal tot de toppers qua concurrentiekracht. "Nederland laat in de vergelijking tot de koplopers vooral steken vallen op het gebied van innovatie". bron: NRC 31 oktober 2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten